Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զան•գինու•թյուն 

  1. Մուշ՝ հարուստ լինելը ◆ Խնամիներ մեգը սկսեց գովել տղին զանկնութենը։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
  2. հարստություն ◆ Զանկնութենը հալալ աշխատանքով ձեռ չես փերե (Ձեռագիր) ◆ Կտեսնիս օր էստեղաց զանգնութե մեր տնից շատ ա ◆ Նստինք էստեղ ուտենք, ուտենք, խմենք, տեսնենք Աստված ինչ կենե ՀժՀք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։