զանցառություն
Հայերեն
Գոյական
վանկեր՝ զան-ցա-ռու-թյուն
- զանցառելը, զանցառվելը
- զանցառու արարք, զանցանք
Հոմանիշներ
խմբագրել- պարտազանցություն, օրինազանցություն ◆ Էսօր էլ դեռ կատարվում է զանցառություն և հանցանք հայ թատրոնի դեմ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ժողովի ժամանակ կարդացվում են բավական հետաքրքրի տեղեկություններ… կատարված զանցարություների մասին։ (Մուրացան)
- մեղավորություն, մեղապարտություն, հանցավորություն, հանցապարտություն ◆ Իշխանը… զանցառության տվեց յուր հարազատից կրած վիրավորանքը։(Րաֆֆի)
- թերացում
- անհոգություն, անտարբերություն, անուշադրություն, անտեսում, անփութություն
(ոճբ․) խոսքի ճարտասական հնարք, երբ որևէ միտք արտահայտվելով, տպավորություն է ստեղծվում, թե չի ասվում
Արտահայտություններ
խմբագրել- զանցառության տալ ― զանց առնել
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։