Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զա•ռան•ցել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. երազում կամ հիվանդ վիճակում անգիտակցաբար խոսել, անկապ անկապ, կցկտուր բաներ ասել ◆ Երեկոյան տաքությունն ավելի սաստկացավ և նա սկսեց զառանցել: (Րաֆֆի) ◆ Ջերմ էր եկել պառավի վրա, և նա թեթև սկսեց զառանցել: Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. անմիտ, անիմաստ բաներ ասել (փխբ․) ◆ Ինչ եք զառանցում, - ճչաց Կոստանդին Գավրիլովիչը։ (Անահիտ Սահինյան)
  3. անիրական սատողություններ անել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. անրջաբանել, անանրջախոսել, զառանցախոսել, զառանցաբանել
  2. բարբաջել, բանդագուշել, ցնդաբանել, ցնորաբանել, բաջաղել, դանդաչել, գագաշել (հնց․), գլխից դուրս տալ, գլխից դուրս խոսել (ժղ․), դելքը տալ, դելը տալ (գվռ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել