զառիկ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [zɑˈrik]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զա•ռիկ 

զառիկ1

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ պարսկերեն *zarik (< zarnik): լատ. Arsenicum

1. քիմիական տարր, պիմդ, թունավոր, արճճագույն նյութ, որ մտնում է բազմաթիվ հանքերի բաղադրության մեջ (արսեն) ◆ Մեր հայրենիքը լի է արծաթով, զառիկով, պղինձով։ (Րաֆֆի) ◆ Մյուս հանածոներից աղբյուրների մեջ հիշատակվում են բորակ և զառիկ։ (Հակոբ Մանանդյան)
2. տե՛ս մկնդեղ ◆ Մարմինը բացին ու քննեցին տեսան, որ զառիկ (արսենիք) թույնը անչափ շատ առած էր, ստամոքսը երկու-երեք տեղ ծակված էր։ (Մամուլ)

զառիկ2

1. դեղնագույն հող, որը կրի հետ խառնելով գործ են ածում բաղնիքներում՝ մազերը թափելու համար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ arsenic գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ мышьяк (ru) ‎(myšʹjak) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։