Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զա•ռի•վայր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

(ած․) (գոյ․)

  1. (գոյ․) դեպի ցած թեքված, վերևից ներքև իջնող թեք տեղանք, զառիթափ, դարիվայր ◆ Դուրս գալով ձորից, ճանապարհը թեքվեցավ դեպի լեռնային զառիվայրը: (Րաֆֆի) ◆ Բայց ինչ հարձակում կարող էր գործել հեծելազորը այդ զառիվայրների վրա։ (Մուրացան)
  2. (ած․) թեք ձգվող` տարածվող, թեք ձգված` տարածված (տեղանքի, ճանապարհի մասին) ◆ Այս զառիվայր… ճանապարհով կարող էին շրջել միայն եղջերուները։ (Րաֆֆի) ◆ Տեղը զառիվայր մարգագետին էր, որի վրա բուսնել էին մասրենու թփեր։ (Ակսել Բակունց)
  3. (ած․) թեք տեղանքում` զառիթափում գտնվող ◆ Քաղաքին զառիվայր տուները հեռվեն թավալգլոր կործանումի մը տպավորությունը թողուցին։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. զառիկող, դարիվար, դար, շեպ, առիկող (առկող), առլեփ, թեքատ, վայրահակ, դարվար, գառիվար, դարիդուս, պատվար, շառափ, բեքար, որոկ
  2. տե՛ս վայրէջք, վայրահակություն
  3. տե՛ս զառիթափ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել