զավեշտային
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑvɛʃtɑˈjin]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զաւեշտային
վանկեր՝ զա•վեշ•տա•յին
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- նույնն է՝ զավեշտական ◆ Ու այս իրարանցումը… այն ատեն շատ զավեշտական, շատ չարաճճի հետաքրքրության մը առիթ կուտար։ Ռուբեն Զարդարյան ◆ Սպասում էինք, որ հետևյալ օրը կստեղծվի մի շատ զավեշտական դրություն։ Ստեփան Զորյան
- ծիծաղելի, ծաղրի արժանի ◆ Այդպիսի անիմաստ և հաճախ զավեշտական հոդվածներ երբեք իրան թույլ չի տա ռուս մամուլը տպելու իր էջերում։ (Վահան Տերյան) ◆ (Իրաջը) դիտում էր տասնյակ հետաքրքրական ու զավեշտական մարդկանց։ (Գարեգին Սևունց)
- զավեշտ պարունակող ◆ Զավեշտական գրվածք։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։