զավզակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑvzɑkutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զաւզակութիւն
վանկեր՝ զավ•զա•կու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- զավզակ լինելը, զավզակի հատկությունը ◆ Զավզակությամբ են ապրում, թե չէ ձեր տված փողը ինչքա՞ն է։ (Վահան Թոթովենց) ◆ Այսքան էլ զավզակություն, մտքում… կրկնում էր Խոռխոռունին։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Բավական է զավզակություն անես։
- զավզակի արարքը՝ խոսքը՝ խոսածը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։