զավթում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑvˈtʰum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զաւթում
վանկեր՝ զավ•թում
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- զավթելը, զավթվելը, որևէ բանի նկատմամբ տիրապետության բռնի հաստատում, տիրում, տիրացում
Հոմանիշներ խմբագրել
- նվաճում, բռնագրավում (զավթելը, զավթվելը)
Արտահայտություններ խմբագրել
- տարածքների զավթում-մի պետության կողմից մեկ այլ պետության տարածքի (ամբողջությամբ կամ մասամբ) բռնի գրավում՝ զինված ուժի կիրառությամբ
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։