զատվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑtˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ զատուել
վանկեր՝ զատ•վել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- առանձնանալ, մեկուսանալ ◆ Մեծ անտառից նա զատված, մարդու կացնից ազատված, կանգնել է նա ու շոգին, հով է տալիս մշակին։ Հովհաննես Թումանյան
- ջոկվել, տարբերվել, տարբեր ակվել ◆ Զորավարը հիսունից անց կորովի և շատ ախորժելի զորական զվարճախոսությամբ զատվում էր հայ իշխաններից։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Այդ գիշեր բոլոր վրաններից ավելի զատվում էր հատկապես մի վրան։ Ստեփան Զորյան
- զատել բայի կրավորականը և չեզոքը
- բաժանվել, անջատվել ◆ Պարսից թևը երկու թևի զատվելով գնաց ճակատի գիծը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս բաժանվել
- տե՛ս առանձնանալ
- տե՛ս տարորոշվել
- տե՛ս մեկուսանալ
Արտահայտություններ խմբագրել
Թարգմանություններ | |
{{translation-bot} Աղբյուրներ խմբագրել
|