զարբով
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զար•բով
- Արարատյան՝ ուժով, թափով, զորավոր ◆ (Պոչավոր աստղի) պոչը էնղադամ զարբով ա, որ աշխարքը պետք է կործանվի։ (Խաթաբալա)
- Չարմահալ՝ խիտ, առատ, շատ, ուժգին, հորդառատ, վարար։ ◆ Անձրևը զարբով գալիս է։ ՍԲ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։