Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զար•գյար 

  1. ոսկերիչ ◆ Զառի դադրը զարգյարը գիտե։ (Առածանի) ◆ Զարգար Թունին մի հասարակ արհեստավոր է։ (Րաֆֆի)

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։