Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զար•դա•տառ

Ստուգաբանություն

տպագրության մեջ գործածվող զարդագիր ◆ Բարձրաքանդակ պսակի տակ զարդատառով ոսկեշող, գրված էր պարզ ու հասարակ մի սրտառուչ քառատող։ Սարմեն
տե՛ս զարդագիր
զանազան իրերի՝ կենդանիների պատկեր ներկայացնող գիր (թռչնագիր, ծաղկագիր, ձկնագիր)
տարբեր տառերի գեղեցիկ միացումով ու գեղեկցություն տվող գծերով գիր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։