զարթնե
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զար•թնե
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ՝ ◆ Ամեն մեկ տան հինգ վեց տղամարդ կար, զարթնե մեծն ու պստիկը։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Զարթուն մարթ չէր մընացլ բիթուն քընել էին։ (Ձեռագիր) ◆ -Բալամ, տու զարթուն մընա, չոլ տեղի ծիանիքին ղարավուլ քաշի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։