Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զար•կ(ը)ս 

  1. Մուշ, Բաղեշ՝ կաթվածից թեթևակի կերպով հաշմ դառնալ
  2. Կարին՝ ըստ սնահավատության՝ չար ոգի կամ չար ոգու հարված, որ մահացնում է մարդուն, տուր, տոր ◆ Ասում են, թե նա զարկսից մեռավ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։