զարհուր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɑɾˈhuɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զար•հուր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- զարհուրանք, սարսափ ◆ Ամպերով գոռաց երկինքը զարհուր։ Հովհաննես Շիրազ ◆ Կինն ու տղաները զարհուր կու լան։ (Դանիել Վարուժան)
- ած.՝ զարհուրելի, սարսափելի ◆ Աղետն այն զարհուր անցան բարձրիկ քո դաշտով։ Եղիշե Չարենց
- զարհուրած, սարսափահար
Հոմանիշներ
խմբագրել- սարսափ, երկյուղ, ահ, ահուդող, ահոըսարսափ, զարհուրանք, սարսափանք, զահանդանք, սարսուռ, սոսկոմ, ահավորություն, (ժղ․) զարզանդ, (հնց․) պակ, պակուցում, (գվռ․) պախում, սրսունք, սըրսփունք, սռմռտուք (սաստիկ վախի զգացմունք՝ արտահայտություն)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։