Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զար•հուր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. զարհուրանք, սարսափ ◆ Ամպերով գոռաց երկինքը զարհուր։ Հովհաննես Շիրազ ◆ Կինն ու տղաները զարհուր կու լան։ (Դանիել Վարուժան)
  2. ած.՝ զարհուրելի, սարսափելի ◆ Աղետն այն զարհուր անցան բարձրիկ քո դաշտով։ Եղիշե Չարենց
  3. զարհուրած, սարսափահար

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սարսափ, երկյուղ, ահ, ահուդող, ահոըսարսափ, զարհուրանք, սարսափանք, զահանդանք, սարսուռ, սոսկոմ, ահավորություն, (ժղ․) զարզանդ, (հնց․) պակ, պակուցում, (գվռ․) պախում, սրսունք, սըրսփունք, սռմռտուք (սաստիկ վախի զգացմունք՝ արտահայտություն)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել