Հայերեն

վանկեր՝ զար•մա•ցա•գին 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. զարմանքով լցված, համակված
  2. զարմանք արտահայտող ◆ Կյանք բառին առջևը զարմացագին հարցական նշան մը կդնե։ (Ռուբեն Սևակ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. զարմացական, զարմացողական, հիացական, հիացագին, հիացիկ

Արտահայտություններ

խմբագրել