Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զա•ր(ը)ն•ճի 

  1. Վան՝ քնատ, անքու ◆ Արևն առե ալ նարնճի, Խերեք անես ծիկ զարնճի: ԱՏՍ
  2. Արաբկիր, Ուրմիա՝ ◆ Թողուցիր, ելար գացիր ես եղեր եմ զարընճի: Փոլ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։