զափռ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զափռ 

1. Թբիլիսի՝ զափռան(գ)
2. Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Գանձակ, Մեղրի, Կարճևան, Ուրմիա՝ զավրան
3. Շամախի՝ զաֆրան
4. Արարատյան, Ուրմիա, Նոր Նախիջևան, Կարին, Վան՝ զարֆան
5. Մալաթիա՝ շաֆրան
6. Շամախի, Հաճն՝ զաֆրոն 1. քրքում (բույս)։ ◆ Բարձր լեռներն կու բուսնի զաֆրանըն հետ կնքավորույն։ (Գարեգին Սրվանձտյան) 2.Քրքում բույսի համեմունքը ◆ Փիլավի համար զաֆռան պիտի առնեի։ (Պերճ Պռոշյան)
7. Թբիլիսի, Հավարիկ, Նոր Նախիջևան, Համշեն, Մալաթիա՝ Մաղձ, լեղի
8. Ղարաբաղ՝ շատ դառը
9. Մեղրի, Կարճևան՝ դեղձի տեսակ։ ◆ Զաֆրանի անունը ստացվել է պտղի դեղին՝ զաֆրանի գույնից (Հ-ի պտուղները)։

• Զափռը ժաժ գալ
• Զափռը խառնվել, Թբիլիսի՝ մաղձոտվել ◆ Զափոս ժաժ էկավ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան) ◆ Զափռս խառնվեցավ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։