զաֆ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զաֆ
- Չարմահալ՝ տկարություն, թուլություն
Արտահայտություններ խմբագրել
- Չաֆ անել, նվաղել, ուշաթափել։
- ◆ — Էսօր ճռներս դողում են, սիդս էլ զաֆանում։
— Էտ քաղցած ես, էնդուր։ ՍԲ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։