Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զբօսալի

վանկեր՝ (ը)զ•բո•սա•լի

Ստուգաբանություն խմբագրել

զվարճալի, հաճելի (հնց․) ◆ Քիչ-քիչ դասատուին վայրենի ձևերն անշուշտ զբոսալի թվեցան իրեն։ (Գրիգոր Զոհրապ) , ◆ Զբոսալի գիշեր մը անցել ուզած էին՝ միայն։ Տիգրան Կամսարական

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։