Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zbɔsɑʃɾˈd͡ʒik]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զբո•սա•շ(ը)ր•ջիկ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. տուրիստ (նորբ․) ◆ Սրճարանի մեծ մասը բռնել են մի խումբ պատանիներ, տղա-աղջիկ, զբոսաշրջիկներ են։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Իբրև Եվրոպացի զբոսաշրջիկ կին մը պիտի ծպտվիմ, կառք մը բռնելով պիտի երթամ։ «Երևանյան օրեր»
  2. քաղաքացի է, ով իր մշտական բնակության վայրը լքում է հանգստի, ճանաչողական, գործնական, մարզական, մշակույթային, առողջության վերականգնման ու կազդուրման և այլ նպատակներով՝ 24 ժամից մինչև 12 ամիս տևողությամբ` ժամանակավոր բնակության վայրում առնվազն մեկ գիշերակաց անց- կացնելով և առանց վճարովի գործունեությամբ զբաղվելու

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տուրիստ, զբոսագնաց (հզվդ․), աշխարհաշրջիկ, հածորդ, հովեկ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Տիգրան Սարգսյան, Իրինա Սահակյան, Ծառայությունների ոլորտի բացատրական համառոտ բառարան, Երևան, «ԵՊՀ հրատարակչություն», 2016 — 162 էջ։