զբուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զը•բուն
- Պոլիս, Սեբաստիա, Կարին, Խարբերդ, Դերսիմ, Քղի, Վան՝ բաճկոն ◆ Հողագործ մարդ էր Պողոս, շալաքի շալվարը մը, խամաքի զըպուն մը ու քազախիկ մը հագած՝ դաշտից էկեր էր։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- արևելյան երկար, մինչև ծնկները հասնող կանացի և տղամարդու վերնազգեստ, խալաթ, անթարի ◆ Աղջկան մոր չթե զբուն, թող թև չելնի, Լաճու մոր ատլաս կյունոց։ Ահ ◆ Չիթ զպուն: (Թլկատինցի) ◆ Զպունի, կանանց երկար խալաթի փոխարեն հանգնում... (է) պարզ շրջազգեստ Վրթանես Փափազյան
- Կարին, Շիրակ՝ արևելյան երկար ներքնազգեստ
- Կարին՝ անդրավարտիք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։