Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zɡɑjɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զգայ•նա•կա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

[լատ. sensus` «զգացմունք, զգայություն»]

Գոյական

  1. զգայական լինելը, զգացական բնույթ ունենալը ◆ Այդ պատմությունը համարում է հետևանաք կանանց ջղերի արտակարգ գրգռվածության և զգայականության (Ակսել Բակունց)
  2. տե՝ս զգացականություն ◆ Որպես նրա ձեռքերը կոշտացել են աշխատության մեջ, այնպես էլ սիրտը կորցրել է իր զգայականությունը (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. զգացականություն, զգացողականություն (զգայական լինելը)
  2. զգացմունքայնականություն
  3. նյութականություն
  4. մարմնականություն
  5. հետասիրություն
  6. ցանկասիրություն

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել