Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zɡɑjutʰjɑn pɑkɑˈsuɾd]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) համախտանիշ, որի պարագայում դիտվում է զգայության անբավարարություն` լսողության, տեսողության, անդաստակային խանգարումներ և ծայրամասային նյարդախտ, այն կարող է հանգեցնել, օրինակ, անկայունության` կանգնած վիճակում կամ քայլելիս, քանի որ հավասարակշռության պահպանմանը մասնակցում են բոլոր զգայական համակարգերը

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։