Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [zɡɑjunɑkutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զգայունակութիւն

վանկեր՝ (ը)զ•գա•յու•նա•կու•թյուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. զգայունակ լինելը, զգալու ունակություն ◆ Բարսեղը իր կոշտ զգայունակությունը կորցրած մատներով հանում էր մոլախոտերը։ (Անահիտ Սահինյան)
  2. (հոգեբ.) զգայություններ առաջ բերելու ընդունակությունը, որով օժտված են անալիզատորները և դրանց ծայրամասային բաժինները՝ զգայարանները
  3. տե՛ս դյուրընկալություն

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։