Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ զգաստաբարոյ

վանկեր՝ (ը)զ•գաս•տա•բա•րո 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. զգաստ վարքուբարք ունեցող ◆ Նա զգաստաբարո մարդ էր։ (Մամուլ)
  2. (կրոն․) 19-րդ դարի վերջին Ռուսաստանում առաջացած և դավանաբանությամբ հոգևոր քրիստոնյաներին մոտիկ մի շարք կրոնական խմբավորումների անուն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. խոհեմաբարո, պարկեշտաբարո, զգոնաբարո

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։