զգույշ
Հայերեն
վանկեր՝ ըզ.գույշ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿազմված է զ- նախածանցով՝ գոյշ «զգու՛յշ, զգուշացի՛ր, գուցե» բառից, որ փոխառություն է իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն, պարսկերեն gōš, այլև՝ ավեստերեն gaoša, հին պարսկերեն gauša, ավեստերեն gaoš «լսել»։
Ածական
- ուշադրությունը կենտրոնացրած, ուշադիր, զգոն (վտանգի, չարիքի և այլն նկատմամբ) ◆ Խայամն ասաց իր սիրուհուն. ոտքդ զգույշ դիր հողին Հովհաննես Թումանյան
- շրջահայաց, հնարավոր վտանգը՝ չարիքը կանխատեսելով հաշվի առնել
- զգուշությամբ կատարված, այնպես, որ ուրշներից չնկատվի
- հոգատար, նուրբ, քնքուշ
- գործածվում է որպես զգուշացման բացականչություն ◆ Զգույշ եղիր, եղեք
Հոմանիշներ
խմբագրել- ուշադիր, աչալուրջ, արթուն, խոհեմ
- սմսար (բրբ․)
- շրջահայաց, վերապահ(կոտ), զգուշավոր, զգուշահայաց, զգուշամիտ, զգուշասեր
- նախահոգակ (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրել- զգույշ լինել, կենալ, մնալ ― 1․ արթուն, ուշադիր, զգոն լինել։ 2. հսկել, պահպանել
| Թարգմանություններ | |
| |
Մակբայ
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։