զեխ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zɛχ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զեխ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- (նորբ․) ցոփ, շվայտ, արբշիռ, անառակ
Ածական
- կերուխումի և մարմնական վայելքների անձնատուր եղած, շվայտ, ցոփ
- զեխություն պարունակող ◆ Հեռու լինել քաղաքի զեխ, անբնական և անբարոյական կյանքից։ (Ղազարոս Աղայան)
- առատ ◆ Բայց չեմ գովերգում երգով իմ այս… հին դարերի գինին այն զեխ։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
խմբագրել- շվայտ
- ցոփ
- հեշտասեր
Արտահայտություններ
խմբագրել- զեխ մարդ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։