Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զեխ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (նորբ․) ցոփ, շվայտ, արբշիռ, անառակ

Ածական

  1. կերուխումի և մարմնական վայելքների անձնատուր եղած, շվայտ, ցոփ
  2. զեխություն պարունակող ◆ Հեռու լինել քաղաքի զեխ, անբնական և անբարոյական կյանքից։ (Ղազարոս Աղայան)
  3. առատ ◆ Բայց չեմ գովերգում երգով իմ այս… հին դարերի գինին այն զեխ։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. շվայտ
  2. ցոփ
  3. հեշտասեր

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. զեխ մարդ

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։