զեհն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զե•հ(ը)ն
- Նոր Ջուղա, Ուրմիա՝ զեյն
- Նոր Բայազետ, Ախալցխա, Քեսաբ՝ զեին
- Շիրակ, Ուրմիա՝ կարծիք, կռահում, միտք ◆ Մե բեգ էն թըխեն կանչեց․ ֊ Աշըղ, յարի իմ զեհնը մի կուրսի։ Ժվ
- Նոր Ջուղա, Նոր Բայազետ, Կարին, Քեսաբ, Չարմահալ՝ ուշիմություն, ընդունակություն, հիշողություն ◆ Լավ զեհնով տղա է, մի անգամ ասում ես սովորում է։ ԳՏՍ
- Կարին՝ տրամադրություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։