զենաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զե•նաթ
- Վան՝ զարդ, զարդարանք ◆ Առավ զարծըթաները լցեց ուր մուլաթի փեշ ու բերից տվեց ուր մամուն ու ացեց. - Մամո, իդոնք էրե քըզի զենաթ: (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։