Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զեո•նար 

  1. Վան՝ կաշե գոտի ◆ Ճամփորդներս մեր զեոնարներով ու մեճքի փոկերով մե կապեցինք գյամու զնճլին, ցցին ու ճոպաններաց ու սկուն փետացած մնացինք քյարացած ՍՏՍ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։