Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զըթ 

  1. Նոր Նախիջևան, Կարին, Ախլքալաք, Վան՝ զըտ
  2. Հաճն՝ հակառակ, թշնամի ◆ Հավը օր կա՝ ցանին խիստ զըթ է։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Զերտալուին ծառը թեզ կաճի ու մեյտան քուքա, ամա այազը նորա զըթն է։ Ռափայել Պատկանյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։