զըմփ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զ(ը)մփ
- Արարատյան, Վան՝ արձագանք, ձայն, որ լսվում է քարանձավուց և այլն, երբ նրա մեջ խոսում են
- զըմփ-զըմփ ձայն հանող ◆ Անոր մյուս երեսն է զըմփ-զըմփ մաղարեն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։