Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զըն•գ(ը)•ռիլ 

  1. Վան՝ հակառակվել, ընդդիմանալ ◆ Ուր ահուն քեռի Թորոս զըդոնք թոփ էրեց, որ տանի ընցու թրի տըկով։

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։