Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զըն•քը•կի 

  1. Տիգրանակերտ՝ իրեն ◆ Էս պապե կի հիա քի էս տղեն իր անցմանեն սոնե փարաներ ու ըռզակե մըն (պիտի) թըմցնի (վերջացնի), կը խրատե զընքըկի, չեղնար։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։