զիարաթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զի•ա•րաթ
- Թբիլիսի՝ ուխտ
- Չարմահալ, Երզնկա՝ ուխտագնացություն (մահմեդականների) ◆ Համ զիարաթ (ուխտ), համ թուջարաթ։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
- Երզնկա՝ խոսակցություն, զրույց
- Երզնկա՝ աղոթքի ձև
Արտահայտություններ
խմբագրել- զիարաթ անել
- ուխտ անել
- ուխտագնացություն կատարել
- զիարաթ էրթալ - ուխտի գնալ ◆ Ամբռները թամամ թուրքերն էրթում են համզալի զիարաթ: ՍԲ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։