զիբիլ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ziˈbil]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զի•բիլ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն թյուրքական աղբյուրից․ հմմտ․ օսմաներեն زبل (zibil), թուրքերեն և ադրբեջաներեն zibil, քուրմանջի (հյուսիսարևմտյան քրդերեն) zibîl.
Ածական
- մանր թափթփուկ, աղբ, աղբյուս ◆ Հավաքել է մեծ քանակությամբ զիբիլ, այսինքն՝ զանազան հոդվածներ ու ոտանավորներ։ Հովհաննես Թումանյան
- անպետք բան արժանիքից, նշանուկությունից զուրկ բան (փխբ․)◆ Էդ ինչ խղճով աուք վերցնում մի կովի գին եք տալիս մի զիբիլ հայելու։ (Անահիտ Սահինյան)
- անարժեք, աննժան, չնչին (փխբ․)
- անարգական պատասխան բացականչություն՝ չոռ նշանակությամբ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։