Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զի•բի•լոտ 

  1. Արարատյան, Կարին՝ զիբիլ, աղբ թափաց, լցրած ◆ Բազաարի գլուխը անպես զիպլոտ էր, անպես կեղտոտ էր, անպես․․․ հոտ փչեր կը, օր հմը քիթդ զայիմ պիտի բռնիս ու փախնիս։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։