զիբիլոտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զի•բի•լոտ
- Արարատյան, Կարին՝ զիբիլ, աղբ թափաց, լցրած ◆ Բազաարի գլուխը անպես զիպլոտ էր, անպես կեղտոտ էր, անպես․․․ հոտ փչեր կը, օր հմը քիթդ զայիմ պիտի բռնիս ու փախնիս։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։