զիզիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զի•զիկ
զիզիկ 1 խմբագրել
- Արարատյան, Նոր Ջուղա՝ ապակու, հախճապակու փոքր կտոր
- զնգզնգացող խաղալիք ◆ Արի քեզ համար մի սիրուն զիզիկ եմ բերել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- Արարատյան՝ (փխբ․) դրամ ◆ Զիզիկ չկա։ (Տիգրան Նավասարդյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
զիզիկ 2 խմբագրել
- խխունջ ◆ Խոդերի վրեն լիքը զիզիգ ա: (Ձեռագիր)
- խխունջի պատիան ◆ Ըրեխեքը զիզիգյից հալունք են սարքըմ։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։