Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զիլ•ֆի•խար 

  1. Կարին, Վան, Մուշ, Բուլանըխ՝ թուր, որ իբր պատրաստված է կայծակից հալված երկաթից և խիստ կտրող է ու անբեկանելի ◆ Զըլֆիքար թուրը դուս քաշեց... մեկ զարկելու պես՝ դևի երեք գլուխն էլ մեկեն թռցուց։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
  2. ◆ Մազի նման բարակ ու շատ սուր թուր։ Մենակ թևերս պաց ըլնի Զիլփիղարս մեշկս կապած։ Ժվ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։