Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զի•նա•թա•փել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. զինաթափ անել ◆ Ծեծվողները թև առան, հարձակվեցին յասաուլների վրա, զինաթափեցին նրանց։ (Ավետիք Իսահակյան) , ◆ Խումբը հարձակվեց պարտիզանական ջոկատի վրա և ուզում էր զինաթափել։ (Նաիրի Զարյան)
  2. ◆ Բոլորին հայտնի էր, թե ինչպես էր կարողանում զինաթափել իր հակառակորդներին, զրկել նրանց իրեն չարախոսելու հնարավորությունից։

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. զինազերծել, ապազերծել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել