Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զի•նա•թա•փել

Ստուգաբանություն խմբագրել

զինաթափ անել ◆ Ծեծվողները թև առան, հարձակվեցին յասաուլների վրա, զինաթափեցին նրանց։ (Ավետիք Իսահակյան) , ◆ Խումբը հարձակվեց պարտիզանական ջոկատի վրա և ուզում էր զինաթափել։ (Նաիրի Զարյան)
◆ Բոլորին հայտնի էր, թե ինչպես էր կարողանում զինաթափել իր հակառակորդներին, զրկել նրանց իրեն չարախոսելու հնարավորությունից։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։