Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ զի•նա•կիր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. զենք կրող, զենք ունեղող, զինված, սպառազինված ◆ Զինակիրը իսկույն տվեց նրան մի այլ նիզակ (Րաֆֆի) ◆ Եվ մահվան դատապարտեց Սուլթանուհուն ◆ Հրամայեց իր զինակիրը, որ կատարի իր հրամանը (Ղազարոս Աղայան)
  2. զենք կրող, իր վրա զենքեր ունեցող ◆ Ուշադրություն դարձրեք… մանուկների վրա, որոնք արտահայտում են զենքերի և զինակիրների տարօրինակ վիթխարիություն (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. սպառազեն, հրացանակիր, (հնց․) զինազգեստ, զինազգյաց, զինավառ, զինազարդ, զինավոր, ջանդար, կապարճակիր, սրազեն, նիզակակիր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել