զինանոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zinɑˈnɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զի•նա•նոց
Ստուգաբանություն
խմբագրելՄակբայ
- զենք պահելու տեղ, զինապահեստ◆ Տունը երբեմն եղել է Ստեփան Բատորի դղյակը, որի զինանոցը իբրև թե գտնվում էր ներքնահարկում։ (Ակսել Բակունց) , ◆ Նա սկսեց գծել զինանոցի վրա հարձակվելու և այնտեղից զենք դուրս հանելու ծրագիրը։ (Գարեգին Սևունց) , ◆ Փաստերի զինանոց, խոսքերի զինանոց։
- (փխբ․) գիտելիքների՝ մտավոր ունակությունների պաշար ◆ Այդ տեսակետը հետագայում իրենց զինանոցը վերցրին գերմանական ֆաշիզմի գաղափարախոսները։ (Դասագիրք)
- տե՛ս զինաթանգարան
- նույնն է՝ զինարան
Հոմանիշներ
խմբագրել- զինապահեստ, ռազմապահեստ, զինատուն, զինարան, զինամթերանոց, զինամթերանոց, զինապահեստանոց, զինապահեստարան
- տե՛ս զինարան
Արտահայտություններ
խմբագրել| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | զինանոց(ը) | զինանոցներ(ը) |
| Սեռ. | զինանոցի | զինանոցների |
| Տր. | զինանոցի(ն) | զինանոցների(ն) |
| Հայց. | զինանոց(ը) | զինանոցներ(ը) |
| Բաց. | զինանոցից | զինանոցներից |
| Գործ. | զինանոցով | զինանոցներով |
| Ներգ. | զինանոցում | զինանոցներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։