զիջել
Հայերեն
Արտասանություն
խմբագրել- ՄՀԱ՝ [ziˈd͡ʒɛl]
վանկեր՝ զի•ջել
Բայ
- կամավոր կերպով որևէ բանից հրաժարվել, հօգուտ մի ուրիշի ◆ Վարչության որոշման համաձայն, չքավորների պարտքերը զիջեցին:
- մի բան իր ցանկությամբ տալ, հանձնել ուրիշին ◆ Նա իր տեղը զիջեց ծերունուն։
- զրկվել մի բանից, կորցնել ◆ Հնձի եմ ելել հնձվորի նման, - և ոչ մի ցողուն չեմ ուզում զիջել: Եղիշե Չարենց
- գինը նվազեցնել, պակասեցնել (սակարկության ժամանակ), զեղչել
- տեղի տալ, ասպարեզը ուրիշին տողնել
- պահանջները մեղմել, պակասեցնել ◆ Այս դասախոսը ուսանողներին շատ է զիջում քննության ժամանակ։
- մեկի սխալը, զանցանքը և այլնը ներել, ներողամտաբար վերաբերվել ◆ տնօրենը զիջեց նրա առաջին ուշացումը։
- համեմատության, մրցման չդիմանալ, որևէ կողմով ցած, նվազ լինել ◆ Այս պատկերը բոլորովին էլ չի զիջում նախորդին։
- համոզվել, համաձայնվել, կոտրվել (հնց․)
Հոմանիշներ
խմբագրելմեղմանալ, նահաջել, ընկրկել, համակերպվել, համաձայնել, կակղել (փխբ․), տեղի տալ, ետ քաշվել, առաջ տալ, ընդառաջել, ընդառաջ գնալ, գոքի քարը վեր ածել (բրբ․), ծոցի քարը վեր ածել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։