զլանալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [zlɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ զ(ը)•լա•նալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՀազիվ թե կազմված լինի զ- նախածանցով՝ *el- «ոչնչացնել, կործանել» արմատից (զլ- < զիլ < զ+ *el-):
Բայ
- դժվարանալ մի բան անել, դժկամություն՝ հապաղում ցուցաբերել մի բան անելու ◆ Նա զլանում է մոր մոտ գնալ։ ◆ Տանտիրուհին չէր զլացել անկողնուց վեր կենալու։ (Նար-Դոս)
- թերանալ իր պարտքը կատարելու մեջ, խուսափել մի բան անելուց՝ տալուց ◆ Զլանում է պարտքը վճարել։ ◆ Գովեստներ չէինք զլանար տնօրենին։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- խնայել, ժլատություն՝ զսպվածություն ցուցաբերել ◆ Զլանում է մի երկու խոսքով քաջալերելու ընդունակ ուսանողներին։ ◆ (Նախագահը) գլանում է կոլտնտեսականներին մի բարև տալ։ (Քրիստափոր Թափալցյան)
- մերժել, չտալ ◆ Զլացար ինձի շնորհն այդ փոքրիկ։ (Միսաք Մեծարենց)
- զիլ դառնալ (ժղ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- դժվարանալ
- թերանալ, ծուլանալ, խուսափել
- խնայել, ափսոսալ, ագահել
- տե՛ս մերժել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։