Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)լ•պ(ը)տ•վել 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ պճնվել, զուգվել-զարդարվել ◆ Մենք քաղքցոնց պես չենք կարող փորներս քաղցած պահել․․․ ու զլպլտտվիլ մահուդներով, ղանավուզներով ու բուխարա գտակներով։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Թազա աբրեշումե շուրերով զլպըլտան փիշի մե կուռը ձեռով կու բռնե մեկելը գեդնին կու թրեվե։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։