զխզխկալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զ(ը)խ•զ(ը)խ•կալ
- Արարատյան՝ ձիու, էշի և այլնի վրա նստած ժամանակ ցնցվելով ձայն հանել ◆ Ձիու վրա նստած զխզխկալով գնում էր։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։