զխզխկալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զ(ը)խ•զ(ը)խ•կալ
- Արարատյան՝ ձիու, էշի և այլնի վրա նստած ժամանակ ցնցվելով ձայն հանել ◆ Ձիու վրա նստած զխզխկալով գնում էր։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։