Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)խ•կել 

  1. Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Մեղրի, Ուրմիա, Կարին, Ախլքալաք՝ սաստիկ ծեծել ◆ Արսեն վարդապետը․․․ մեկին ուշունց կուտա, մեկելին կու զխկի։ (Խաթաբալա)
  2. Թբիլիսի, Կարին՝ նետել շպրտել ◆ Բաժակը զխկեց գետին։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ զ(ը)խ•կել 

  1. Ագուլիս՝ լարել ◆ Սազը զխկեց։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։