զղզղուն
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ զղ•զղ•ուն
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Մուշ, Վան՝ շնկշնկացող, մեղմ փչող ◆ Զղզղուն քյմին կը փչե։ (Գ․Շերենց) ◆ Թող զղզղուն խովեր ծե տամ պռնեն։ ԱՏՍ
- խոխոջացով, քչքչացող, գլգլացող ◆ Ունկն դիր թռչնոց դայլլայլիկին, տերևոց սոսափույնին, ջրոց զղզղուն ձայնին։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Այս պաղուկ և զղզղուն ջուրց վտակից հետ քիչ մը ներս մտնենք Ոստանա հովիտին ի ձորամեջ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- զարդարված, պճնված ◆ Զղզղուն կնիկ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։