Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)զ•մայ•լանք 

Ս(ուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. զմայլվելը, հիացում, սքանչանք ◆ Հափշտակված զմայլանքին կախարդական քո երգի՝ ճախրում էին գլխիդ շուրջը թռչուները երկնքի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Զմայլանքի խինդով հոգիդ կպարուրես, կժպտան քո դիմաց շենքերը խոյանքով։ Սարմեն

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. հիացում, սքանչանք

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել