Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ (ը)զ•մայ•լանք 

Ս(ուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. զմայլելը ◆ Հափշտակված զմայլանքին կախարդական քո երգի՝ ճախրում էին գլխիդ շուրջը թռչուները երկնքի։ Հովհաննես Թումանյան
  2. զմայլելու զգացումը՝ վիճակը ◆ Զմայլանքի խինդով հոգիդ կպարուրես, կժպտան քո դիմաց շենքերը խոյանքով։ Սարմեն

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել